Warszawa, dnia 9 września 2005 roku

08/01/09/2005

Informacja szkoleniowa

Dotyczy art. 86 ust.4 pkt 1 Ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług
(Dz. U. Nr 90, poz.765)

Zasady związane z ograniczeniem kwoty podatku naliczonego nie dotyczą określonej kategorii pojazdów samochodowych, o której mowa w art.86 ust.4 pkt 1 nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług tj.

„pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van”

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 września 2003 r. w sprawie szczegółowych czynności organów w sprawach związanych z dopuszczeniem pojazdów do ruchu oraz wzorów dokumentów w tych prawach (Dz. U. z 2003 r. Nr 192, poz. 1878 z późn. zm.) w załączniku nr 4 określa klasyfikację rodzajów i podrodzajów pojazdów i wymienia van i wielozadaniowy jako podrodzaj pojazdu. Natomiast przepisy § 11 załącznika nr 1 powyższego rozporządzenia zobowiązują organ wydający dowód rejestracyjny do określenia rodzaju pojazdu (m.in. ciężarowy, osobowy) oraz jego przeznaczenia (m.in. uniwersalny, izotermiczny itd..). Na podstawie tak skonstruowanych przepisów w dowodzie rejestracyjnym pojazdu nie zostaje wpisany podtyp pojazdu, a więc brak adnotacji, czy pojazd jest vanem lub wielozadaniowym.

W związku powyższym diagnosta wykonujący tzw. badanie VAT, aby ponad wszelką wątpliwość stwierdzić, że pojazd można zaliczyć do podtypu van, wielozadaniowy powinien posiłkować się dokumentem bezpośrednio stwierdzającym, że dany pojazd można zaliczyć do jednego z powyższych podtypów. Takim dokumentem może być m.in. świadectwo homologacji. Świadectwo takie diagnosta powinien otrzymać od samego właściciela pojazdu lub potwierdzić zawarte w nim zapisy z bazą danych właściwego miejscowo dla pojazdu wydziału komunikacji.

W przypadku gdy uzyskanie takich danych w powyżej opisany sposób nie będzie możliwe, diagnosta
na podstawie swojej wiedzy powinien stwierdzić czy badany pojazd należy do jednej z tych grup lub nie.

Zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie homologacji pojazdów samochodowych i przyczep wyróżniamy kategorie pojazdu M (pojazd samochodowy mający co najmniej cztery koła, zaprojektowany i wykonany do przewozu osób) oraz N (pojazd samochodowy mający co najmniej cztery koła, zaprojektowany i wykonany do przewozu ładunków).

Zgodnie z tym pojazd kategorii M1 o nadwoziu innym niż opisane w kodzie od AA do AE, przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu osób i ładunków w tym samym nadwoziu, czyli pojazd wielozadaniowy (AF),
może nie być uznawany jako samochód osobowy (M1), jeśli spełnia warunki:

- liczba dostępnych miejsc siedzących jest nie większa niż 6 (oprócz kierowcy) oraz

(O dostępności miejsca siedzącego decyduje obecność punktów kotwiczenia w pojeździe określona przez

producenta. Aby uznać miejsce siedzące za niedostępne do użytkowania, jego punkty kotwiczenia powinny

być przez producenta pojazdu zaspawane lub osłonięte w sposób uniemożliwiający usunięcie osłon)

- powinna być spełniona zależność:

P-(M+Nx68)>Nx68

gdzie:

P - DMC pojazdu,

M – masa własna pojazdu w stanie gotowym do jazdy z kierowcą o masie 75 kg,

N – liczba dostępnych miejsc siedzących nie licząc kierowcy

W odniesieniu do kategorii N1, pojazd o kodzie nadwozia BB (VAN – samochód ciężarowy, do 3,5 t DMC),
o kabinie kierowcy zawartej w bryle nadwozia, spełniający poniższe wymagania nie jest uznawany za pojazd kategorii N jeśli:

- ma więcej niż 6 miejsc siedzących (bez kierowcy), lub

- spełnia następujące warunki:

a) liczba miejsc siedzących (bez kierowcy) nie przekracza 6

b) jest spełniony warunek

P-(M+Nx68)≤ Nx68

gdzie:

P - DMC pojazdu,

M – masa własna pojazdu w stanie gotowym do jazdy z kierowcą o masie 75 kg,

N – liczba dostępnych miejsc siedzących nie licząc kierowcy

Przy okazji przedstawionego problemu należy także z cała mocą podkreślić, że badanie pojazdu mające stwierdzić czy pojazd spełnia wymagania określone w ustawie o podatku od towarów i usług może rodzić istotne skutki finansowe zarówno dla posiadacza badanego pojazdu, stacji kontroli pojazdów a także Skarbu Państwa. Doradzamy aby podczas jego przeprowadzania posiłkować się uzyskaną z wiarygodnych źródeł dokumentacją techniczną oraz dokumentować na własne potrzeby stan faktyczny pojazdów, których badanie w zakresie ustawy o podatku VAT stacja przeprowadziła (fotografie).

Źródło: PISKP