1. Organ rejestrujący zakwestionował wydruk z programu SKP 2002 dotyczący wykonania tabliczki znamionowej.

2. Czy nabicie numerów i wykonanie tabliczki jest badaniem dodatkowym?

3. Jakie należy pobierać opłaty w przypadku nabicia numerów, wykonania i umieszczania tabliczki zastępczej?

4. Organ rejestrujący kwestionuje przedłużanie wyznaczania terminu badania technicznego, gdy termin wypada w niedzielę.

Ad 1:

W ROZPORZĄDZENIU MINISTRA TRANSPORTU I GOSPODARKI MORSKIEJ z dnia 1 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. Nr 44, poz. 432) W § 11 ust.1 pkt.1 ww. rozporządzenia tabliczka znamionowa wymieniona jest, obok innych, jako wyposażenie samochodu.

W ROZPORZĄDZENIU MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. nr 227 poz. 2250) w załączniku nr 1 „Przedmiot i zakres badania” w pkt. 1.1.4 jako kryterium uznania stanu technicznego pojazdu za niezadowalający wskazuje się: brak tabliczki znamionowej (zastępczej)
lub nieczytelność albo niezgodność ze stanem faktycznym.

W Ustawie - Prawo o ruchu drogowym zawarto, że cechą identyfikacyjną jest numer VIN albo numer nadwozia, podwozia lub ramy (art. 66 ust. 3a pkt 1). Numer identyfikacyjny VIN to nadana przez producenta kombinacja znaków przeznaczona do oznaczenia danego pojazdu. (...) (załącznik nr 9 § 1 Dz. U. Nr 133, poz. 1123 z 2002 z późniejszymi zmianami), który powinien być umieszczony (...) także na tabliczce znamionowej (załącznik nr 9 § 1 ust. 2 Dz. U. Nr 133, poz. 1123 z 2002 z późniejszymi zmianami). Podmiotami uprawnionymi do nadania numerów nadwozia, podwozia lub ramy są producent lub Starosta (załącznik nr 9 § 2. ust. 1. Dz. U. Nr 133, poz. 1123 z 2002 z późniejszymi zmianami). Prawodawca w wydanych przepisach nie wymienia bezpośrednio tabliczki znamionowej jako cechy identyfikacyjnej nadanej przez producenta. Mowa jest jedynie o numerze VIN, numerze nadwozia, podwozia lub ramy. Wymieniona ustawa jedynie nadaje uprawnienia Staroście do nadawania i umieszczania cech indentyfikacyjnych w przypadku pojazdów wymienionych w art. 66a ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze art. 66 ust. 3a pkt 1 ustawy prawo o ruchu drogowym oraz wydane ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji oznaczania pojazdów (Dz. U. Nr 133, poz. 1123 z 2002 z późniejszymi zmianami) w przypadku braku, utraty lub zniszczenia oraz utraty aktualności tabliczki znamionowej pojazd zostaje pozbawiony jednoznacznej identyfikacji. Właściciel pojazdu powinien wystąpić z wnioskiem do organu rejestrującego o nadanie i umieszczenie cechy identyfikacyjnej pojazdu oraz wykonanie i umieszczenie tabliczki znamionowej zastępczej, jako podstawę prawną powinien wymienić określenie użyte w § 29 ust 1 pkt 1 lub 2. Wniosek o innej treści organ rejestrujący powinien odrzucić.

W ROZPORZĄDZENIU MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz. U. Nr 133, poz. 1123 z 2002 z późniejszymi zmianami) w § 2.12. użyte określenie, cytat:
„lub wykonanie tabliczki znamionowej zastępczej”, wg mojej oceny jest nieprecyzyjne w świetle art. 66a ust. 2 ustawy. Tabliczkę znamionową (zastępczą) należy wykonać i umieścić zgodnie z przepisami  określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 16 grudnia 2003 r. (Dz. U. nr 227 poz. 2249). Na wykonanej tabliczce musi być nadana i umieszczona cecha identyfikacyjna.

Podsumowując: wydane przepisy wyraźnie wskazują na obowiązek wyposażenia pojazdu w tabliczkę znamionową (zastępczą). Starosta wydaje decyzje o nadaniu i umieszczaniu cechy identyfikacyjnej pojazdu (warunek techniczny pojazdu) oraz wykonanie i umieszczenie tabliczki zastępczej. Sposób umieszczania cechy identyfikacyjnej na tabliczce znamionowej zastępczej oraz miejsce mocowania tabliczki znamionowej zastępczej określa załącznik nr 1 do ROZPORZĄDZENIA MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie szczegółowego sposobu oraz trybu nadawania i umieszczania w pojazdach cech identyfikacyjnych (Dz. U. nr 227 poz. 2249).

Stacja obowiązana jest umieścić nadany numer na tabliczce znamionowe zastępczej zgodnie z decyzją, o której mowa w § 3 (Dz. U. nr 227 poz. 2249). Stacja wydaje zaświadczenie potwierdzające wykonanie i umieszczenie tabliczki zastępczej oraz umieszczenie nadanych cech identyfikacyjnych (nabicia/wykonania numerów) zgodnie z przepisem, cytuję: „lub § 29 ust. 2, potwierdzające nadanie i umieszczenie cech identyfikacyjnych” (Dz. U. Nr 133, poz. 1123 z 2002 z późniejszymi zmianami)

W przypadku wydania przez Starostę decyzji sprzecznej z obowiązującym systemem prawa, diagnosta powinien odmówić jej wykonania ze względu na jej wadliwość prawną. 

Wydruk zaświadczenia z programu SKP 2002 ProPakiet jest zgodny z obowiązującym systemem prawa.

Ad 2:

Wystawiając zaświadczenie diagnosta w rodzaju badania powinien wybrać „dodatkowe/nabicie” 

1. Podstawa prawna obowiązująca do dnia 23 listopada 2004 r., cytat: z Dz. U. nr 227 poz. 2250 z 16-12-2003:

"§ 2. 1. Badania techniczne dzieli się na  (...)

... 4) dodatkowe - dotyczące pojazdu skierowanego na badanie techniczne przez starostę
w razie uzasadnionego przypuszczenia, że pojazd ten zagraża bezpieczeństwu ruchu lub narusza wymagania ochrony środowiska, a w szczególności:

a) co do którego zachodzi podejrzenie, że nie spełnia określonych warunków technicznych,
     których mowa w ustawie i rozporządzeniu o warunkach technicznych,

b) zgłoszonego do rejestracji, a uszkodzonego w wypadku oraz po dopuszczonej przez prawo wymianie
    elementów wymagającej zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, tj. po zmianie
    cechy identyfikacyjnej (numeru podwozia-ramy);"

2. Podstawa prawna obowiązująca od dnia 24 listopada 2004 r., cytat: z ustawy i Dz. U. nr 227 poz. 2250 z 16-12-2003:

Ustawa.

„Art. 81 ust. 8. Niezależnie od badań, o których mowa w ust. 2 i 3, dodatkowemu badaniu technicznemu podlega również pojazd:

1) skierowany przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę w razie uzasadnionego przypuszczenia, że:

a)      zagraża bezpieczeństwu ruchu,”

Rozporządzenie.

"§ 2. 1. Badania techniczne dzieli się na  (...)

 3) dodatkowe - dotyczące pojazdu, o którym mowa w art. 81 ust.8 pkt 1 ustawy; (...)

 § 3. 1. Zakres badania technicznego obejmuje, w odniesieniu do badania:

 6) dodatkowego - dotyczącego pojazdu, o którym mowa w art. 81 ust. 8 pkt 1 lit a i b ustawy – sprawdzenie
  i ocenę spełniania określonych warunków technicznych, dotyczących usterek określonych w skierowaniu;

W ROZPORZĄDZENIU MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 29 września 2004 r. w sprawie wysokości opłat związanych z prowadzeniem stacji kontroli pojazdów oraz przeprowadzaniem badań technicznych pojazdów
(Dz. U. nr 223 poz. 2261) mowa jest o pobieraniu opłat za przeprowadzenie badań technicznych pojazdów
(§ 3. 1.) zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia. Warunkiem dopuszczenia do ruchu, jest posiadanie przez pojazd nadanej cechy identyfikacyjnej. Tabliczka znamionowa (zastępcza) jest elementem wyposażenia pojazdu. Nabicie/wykonanie numerów na tabliczce znamionowej (zastępczej)
jest działaniem technicznym, nie jest czynnością prawną.

Ad 3:

W przypadku nabicia numerów, wykonania i umieszczania tabliczki zastępczej pobieramy opłaty zgodnie
z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2004 r (Dz. U. nr 223 poz. 2261)

*5.1 - co do którego zachodzi podejrzenie, że nie spełnia określonych warunków technicznych. 20,00 zł*

  7.6 - wykonanie numeru nadwozia  49,00 zł

  7.8 - wykonanie tabliczki i jej umieszczenie 36,00 zł

Wystawiając zaświadczenie potwierdza się nie tylko nabicie/wykonanie numeru, wykonanie tabliczki i jej umieszczenie, ale także dopuszczenie pojazdu do ruchu. Brak cechy identyfikacyjnej powoduje: że pojazd nie spełnia określonych warunków technicznych, o których mowa w ustawie i rozporządzeniu o warunkach technicznych.

* tylko w przypadku spełnienia dwóch warunków, ta sama stacja i 14 dni lub skierowany przez starostę.

Ad 4:

Informacja na ten temat zamieszczona była na naszej stronie

http://www.sunrise-phu.com.pl/informacja/informacja_10_08_2003.htm

Później ukazało się poniższe rozporządzenie.

Wszyscy zainteresowani powinni się dokładnie zapoznać z przytoczonymi poniżej przepisami. Ich błędna interpretacja może doprowadzić do odpowiedzialności materialnej diagnosty. Przykład: jeśli termin badania upłynął w niedzielę, a pojazd poniósł szkodę w poniedziałek rano przed wykonaniem badania technicznego –wówczas ubezpieczyciel odmówi wypłaty odszkodowania ponieważ pojazd w chwili powstania szkody nie posiadał ważnego badania technicznego. Poszkodowany będzie miał wówczas prawo dochodzić roszczeń od diagnosty, który błędnie ustalił datę ważności badania!

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie zakresu
i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach Dz. U. nr 227 poz. 2250

„(...) § 3. 3. Sposób obliczenia terminu wykonania następnego badania technicznego ustala się zgodnie
z zasadami określonymi w art. 57 Kodeksu postępowania administracyjnego, z tym że w przypadku pojazdów,
o których mowa w § 12 ust. 3, datę terminu następnego badania technicznego pojazdu oblicza się od dnia uzyskania pozytywnego wyniku badania. (...)”

Kodeks postępowania administracyjnego.

„(...) Art. 57. § 1. Jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu.  (...)

§ 3. Terminy określone w miesiącach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim miesiącu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było - w ostatnim dniu tego miesiąca.

§ 4. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni. (...)”

Omówienie zagadnienia oparłem na podstawie dostępnych źródeł i wydanych przepisach oraz przeprowa-dzonych rozmowach telefonicznych. Udzielonych wyjaśnień nie należy traktować jako "porady prawne". Udzielone wyjaśnienia być może pomogą w podejmowaniu właściwych decyzji.

Z wyrazami szacunku

Grzegorz Krzemieniecki

Łódź, dnia 30 sierpnia 2005 r.